woensdag 31 december 2014

Day 161 - The end!

Oke, het is nu echt voorbij, we moeten weer terug naar Nederland.
Ons Amerika avontuur zit er nu echt op.
We hadden de wekker om 04:30 uur gezet.
Snel douchen, aankleden en de laatste dingen opruimen.
Bedden verschonen en de privé kast vullen met persoonlijke items die op het laatste moment toch niet mee gaan naar Nederland.

Nog even wat foto's maken voor vertrek, kijk eens wat netjes.




Om 8:30 uur ging de vlucht van Orlando naar Detroit voor opa en de oma's.
Helaas zat deze vlucht helemaal vol, dus moesten wij wachten op de volgende vlucht.
Deze ging pas om 11:30 uur, gelukkig zat deze vlucht niet helemaal vol en konden we heerlijk naast elkaar zitten.
Op Detroit werden we opgewacht door opa en de oma's. Inmiddels was het 14:00 uur.

Hier gaat het vliegtuig met opa en oma's naar Detroit. Nog even wachten (3 uurtjes) dan zien we elkaar weer in Detroit.




We konden nog net een uurtje relaxen voordat onze volgende en laatste vlucht zou vertrekken.

Om 16:00 uur ging de eerste vlucht van Detroit naar Amsterdam. 
Wederom stond deze vlucht er goed voor en konden we zonder lang te wachten met z'n allen op deze vlucht mee naar Nederland.

Om 15:45 uur zaten we allemaal in het vliegtuig toen werd omgeroepen dat het vertrek even uitgesteld zou worden wegens mankementen. De glijbaan was uitgeklapt en moest nu weer terug gevouwen worden. Dit klusje zou wel eens heel lang kunnen duren, misschien wel zelfs 24 uur werd ons verteld. Nou daar zit je dan klaar voor de reis, nee dus.... We werden zoet gehouden met wat drinken en na een uurtje werd medegedeeld dat het er toch goed uit zag en dat we zelfs binnen anderhalf uur konden vertrekken, top!
Ahum niet dus, nog geen 5 minuten later hoorden we dat we allemaal uit het vliegtuig moesten om naar een ander vliegtuig te gaan. Dit vliegtuig gaat niet meer weg vandaag. Dus alle reizigers moesten uit het vliegtuig en dus ook alle koffers en alle catering spullen. 

Om 18:00 uur in Detroit was het oudejaarsavond (24:00 uur) in Nederland, omdat we nog op het vliegveld waren konden we elkaar nu makkelijk nieuwjaar wensen. Zonder vertraging hadden we al 2 uur onderweg geweest. We hebben met z'n zessen een klein nieuwjaarsfeestje gevierd. Volgens mij waren we de enige Nederlanders op deze vlucht.



Je snapt het al, na ruim 3 uur later zaten we dan eindelijk in een ander vliegtuig.
Tijd om te vertrekken, nee dus! Nu kregen we te horen dat we niet weg konden omdat er te veel bagage was, iemand zat niet in het vliegtuig maar bagage was wel ingecheckt. Dus moesten we wachten tot de betreffende koffer gevonden was.
Na eindelijk een half uur konden we dan vertrekken. Gelukkig, nu willen we echt naar huis hoor, dit begint niet leuk te worden.

Na een goede reis zijn we om 08:00 plaatselijk tijd geland op Schiphol.
Vanwege Nieuwjaarsdag was het treinverkeer aangepast, dus na 3 uur waren we dan eindelijk thuis.

Thuis in Nederland!
Wat hebben we een mooi avontuur beleefd, heerlijk om weer veilig terug te zijn in Nederland.
We kijken terug op een heel bijzonder moment in ons leven. Wat geweldig om een klein half jaar het leven in het buitenland mee te maken. Camy heeft heel veel geleerd en kan en durft nu Engels te spreken.
Iedereen bedankt voor de leuke kaartjes en berichtjes.

Amerika, tot snel!

Bedankt voor het lezen!

Groetjes, Sylvia & Camy

dinsdag 30 december 2014

Day 160

Vandaag gaan we eerst ALLES opruimen en alle koffers ALLEMAAL inpakken en KLAAR zetten voor morgen.

Onze gevonden en geverfde spulletjes staan ook weer op zijn plek en ik moet zeggen het ziet er echt leuk uit. Bedankt Moes voor het schilderen en Hetty voor het stylen.

Het schilderij frame is een frame van Disney spiegel. Ik kocht twee spiegels op een rommelmarkt voor 5 dollar. Een spiegel is nog mooi en hangt nu binnen in het trappegat. De andere hier dus, buiten. Alleen het glas was kapot dus hebben we het frame geschilderd en buiten opgehangen. Het witte tegeltje hing er al maar hebben we een kwart slag gedraaid.
De witte geschilderde lijst hoort bij het huis.


De kruk heb ik gevonden bij grofhuisvuil en was wit met zwart vlekken, een koeienkrukje.
De pot is van koper en had ik van Carole gekregen, deze is nu ook wit.
De orchidee lag ook bij het grofhuisvuil en past precies in de pot.
De klompjes had ik ooit al een keer eerder meegenomen uit Nederland en hebben we ook wit geschilderd.



De witte mand kochten we bij de kringloopwinkel Goodwill voor 2 dollar.
De veldbloemetjes zijn nep en lagen ook bij het grofhuisvuil bij ons in de straat.


Omdat er geen eten meer in huis is, zijn we gaan eten bij het Waffle House.





Daarna zijn we doorgereden naar Walmart voor nog een set nieuwe lakens.
Bij Ross moesten we nog iets regelen, in een van de shirts van Bram zat nog een elektronische label die moest er nog uit gehaald worden. En we hadden nog een tegoed bon van een winkel, die we ook nog even op wilden maken.

Inmiddels was het opgehouden met regenen en zijn we doorgereden naar Congo River.
We wilden nog even een potje midgetgolf spelen.





Oh, even het balletje zoeken, ja in het water dit keer. Extra strafpunt dus.


Na deze sportieve activiteit zijn we doorgereden naar Celebration. Daar komt 's avonds elk uur, vanaf 18:00 t/m 21:00 uur, sneeuw (sop) in the Market Street. 








Thuis hebben we nog de laatste puntjes op de i gezet, voor ons vertrek morgenochtend.
Hup naar bed, want we moeten er vroeg uit.

Bedankt voor het lezen!

Groetjes, Sylvia & Camy

maandag 29 december 2014

Day 159

Op ons lijstje staat ook nog een dagje strand. 

We besloten om naar Cocoa Beach te rijden. Het is een heerlijke dag vandaag.

Maar eerst krijgen we nog even visite. Kathy is namelijk nog nooit in ons huis geweest, ze wil het graag zien. Samen met John en Tammy komen ze even een kijkje nemen.




Als de visite is opgestapt pakken wij alle spulletjes voor het strand bij elkaar en gaan op pad.
Een ritje van 1,5 uur.










Bedankt voor het lezen!

Groetjes, Sylvia & Camy

zondag 28 december 2014

Day 158

We hebben een tijdje geleden wat kaartjes gekocht voor de Football game in Tampa.
Helaas kon Bram niet mee. Hij ligt nog steeds in bed met ontzettende hoofdpijn.

Dus met z'n 5-en zijn we zonder Bram naar Tampa gereden.
Om 13:00 uur begon de wedstrijd en omdat het een hectische boel is rondom het stadion met mensen en auto's zaten wij pas 13:30 uur op ons plekje, terwijl we al om 10:30 uur vertrokken waren.



Helemaal boven aan, in het hoekje. lekker in het zonnetje.
Geweldig wat een mensen en een hoogte.







Het beroemde schip, bij elke touchdown werd er een kanonschot gelost en trilde het hele stadion van de knal.







Om 15:30 uur zijn we weer terug gelopen naar de auto en rond 17:30 uur reden we onze straat in.
Bram was gelukkig al een beetje opgeknapt en heeft de wedtrijd via de tv meegekeken.
Het was weer een fantastische ervaring om in zo'n groot georganiseerd stadion te zijn.

Bedankt voor het lezen!

Groetjes, Sylvia & Camy